حَطنْيّ بـ آقَصَىّآ جَنوُنگ
. . . . . . . . . |[ يَمْ قَلبْگ وبَينْ ضَلعْگ ,
و [ آنَفآسَگ ] آبَيهّآ تَگوُنْ يَمْيّ
آشّتْهيّ لذِذِة زِفَيرِگ وآهَتنْيّ لآخَرِ دِفَآگ
. . . . . . . . . . وفَيّ يَدِدِينْگ مَآآبَيّ مَنْ يَحَتوُينْيّ , !
. . . . . . . . (غَيرِك آنَتْ ) ‘